Czerwiec jest w Kościele miesiącem kultu Najświętszego Serca Pana Jezua. W tym miesiącu po Mszach św. odprawiane są nabożeństwa czerwcowe, w których skład wchodzi adoracja Najświętszego Sakramentu i śpiew lub recytacja litanii do Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Kult Serca Jezusowego ma swoje korzenie już w średniowieczu, gdzie z początku miał charakter prywatny, a z czasem ogarnął większość społeczeństwa. Do szerzenia kultu Serca Jezusowego przyczyniło się kilku średniowiecznych świętych, wśród których znaleźli się na przykład: śś. Mechtylda i Gertruda - siostry, które cieszyły się przywilejem objawień Chrystusa, podczas których Jezus ukazywał im swoje Serca i łączył oba te serca w jedno, na znak przymierza.
Osobą, która wyszła z inicjatywą, by miesiąc czerwiec był poświęcony Sercu Pana Jezusa była Aniela de Sainte-Croix - wychowanka jednego z paryskich klasztorów. Pewnego dnia po przyjęciu Komunii św., dziewczynka pomyślała, że skoro maj jest miesiącem poświęconym Matce Bożej, to czerwiec powinien być miesiącem szczególnej czci ku Sercu Jezusowemu. Swoim pomysłem podzieliła się z koleżankami oraz wychowawcą. Na ideę dziewczynki pozytywnie zareagowała też przełożona klasztoru oraz biskup paryski.
Czerwiec jako miesiąc kultu Serca Jezusowego wiąże się też z wydarzeniem, jakie miało miejsce 10 czerwca 1675 roku. Wtedy to klęczącej przed tabernakulum Małgorzacie Marii Alacoque ukazał się Jezus Chrystus i odsłonił jej swoje Serce. Skierował wtedy do świętej te słowa:
"Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi, że nie szczędziło niczego aż do zupełnego wyniszczenia się dla okazania im miłości, a w zamian za to doznaje od większości ludzi tylko gorzkiej niewdzięczności, wzgardy, nieuszanowania, lekceważenia, oziębłości i świętokradztw, jakie oddają mu w tym Sakramencie Miłości. Lecz najbardziej boli Mnie to, że w podobny sposób obchodzą się ze Mną serca służbie mojej szczególnie poświęcone. Dlatego żądam, aby pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała był odtąd poświęcony jako osobne święto ku czci mojego Serca i na wynagrodzenie Mi przez Komunię i inne praktyki pobożne zniewag, jakich doznaję. W zamian za to obiecuję ci, że Serce moje wyleje hojne łaski na tych wszystkich, którzy w ten sposób oddadzą Mu cześć lub przyczynią się do jej rozszerzenia"
Stolica Apostolska dopiero po dokładnych badaniach zezwoliła na obchodzenie święta i na kultywowanie czci Najświętszego Serca Pana Jezusa, w takiej formie, w jakiej znamy to dziś. Prawie 100 lat po objawieniach, w 1795 r., papież Klemens XIII jako pierwszy zatwierdził nabożeństwo do Serca Pana Jezusa oraz święto dla niektórych diecezji i zakonów. Papież Pius IX w 1856 r. poszerzył święto i nabożeństwo na cały Kościół. Leon XIII, 31 grudnia 1899 r. oddał Sercu Jezusowemu cały Kościół i rodzaj ludzki. Akt ten ponowił sto lat później, 7 czerwca 1999 r. w Toruniu papież Jan Paweł II.
Nabożeństwo do Serca Pana Jezua ma wymiar wynagradzający. Z prośby samego Chrystusa staramy się poprzez tę modlitwę wynagrodzić zło wyrządzone Sercu Chrystusa przez nas samych. Kult Najświętszego Serca Pana Jezusa ma też na celu ukazanie, że w każdej potrzebie możemy udać się do Serca Jezusowego, gdzie znajdziemy łaski nam potrzebne. Sam Pan Jezus obiecał czcicielom swojego Serca łaski potrzebne w każdym stanie, pokój w rodzinach i pocieszenie w strapieniu. Czcicieli Serca Jezusowego spotka też opieka Chrystusa w godzinę ich śmierci oraz doskonałość duszy.
Litanie odmawiane w trakcie nabożeństwa zostało ułożone przez s. Joannę Magdalenę Joly - francuską wizytkę. Zawiera ono 33 wezwania, które są umpaiętnieniem każdego roku życia Chrystusa na ziemi. Litanię tę zwtwierdził do publicznego odmawiania papież Leon XIII 2 kwietnia 1889 r. Dołączył on też akt poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświęszemu Sercu Jezusowemu. Papież Pius IX dodał również akt wynagrodzenia Sercu Jezusowemu, który odmawiany jest co roku w uroczystość Serca Jezusowego.
Źródła: brewiarz.pl
MG