"Tajemnica Trójcy Świętej stanowi centrum tajemnicy wiary i życia chrześcijańskiego. Tylko sam Bóg, objawiając się, może nam pozwolić poznać się jako Ojciec, Syn i Duch Święty."
Katechizm Kościoła Katolickiego (KKK 261)
Obchodzimy dziś, tydzień po Zesłaniu Ducha Świętego, Uroczystość Najświętszej Trójcy. To dzień, w którym chwałę w szczególny sposób obchodzi jeden Bóg, lecz w trzech Osobach Boskich.
Prawda o tajemnicy Trójcy Świętej jest dogmatem naszej wiary. Jest o tyle istotna, że przedstawia Pana Boga, jakim jest sam w sobie. Bóg jest jeden w swojej naturze, ale w trzech osobach, z tym, że każda z Osób jest inna, jedna nie może być drugą. Mają natomiast jedną naturę Bożą, wszystkie przymioty i działania Boże. Różnica między Osobami polega na pochodzeniu: Bóg Ojciec nie pochodzi od nikogo, Syn Bożu pochodzi od Ojca, a Duch Święty pochodzi od miłości Ojca i Syna.
Obchód ku czci Trójcy Świętej jaki znamy z czasów dzisiejszych pochodzi z roku 1334, kiedy to papież Jan XXI ustanowił Uroczystość Trójcy Przenajświętszej dla całego Kościoła.
Dla pogłębienia wśród wiernych nabożeństwa do Najświętszej Trójcy Kościół w swoich modlitwach liturgicznych dodaje: "Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu". Modlitwę tę miał już wprowadzić Sobór Nicejski I w roku 325, a Synod w Narbon w 589 nakazał kapłanom każdy psalm w Liturgii Godzin kończyć właśnie tą modlitwą, co trwa po nasze czasy.
Szczególnym czcicielem Trójcy Świętej był św. Patryk, apostoł Irlandii. Tajemnicę Trójcy miał tłumaczyć obrazem trójlistnej koniczyny.
W dniu dzisiejszym usłyszymy śpiew (lub recytację) pięknego hymnu pochwalnego z przed 1300 lat. Chodzi o prefację o Przenajświętszej Trójcy. O bycie autorem tej prefacji podejrzewa się św. Leona Wielkiego, a sam tekst pojawił się po raz pierwszy w Sakramentarzu gelazjańskim ok. 628/715 roku. Uroczystość Trójcy Świętej to jedyny dzień, w którym można usłyszeć tą prefację w posoborowej liturgii. W Mszy Świętej według Mszału z roku 1962, jest to zaś prefacja obowiązująca we wszystkie niedziele, z wyjątkiem tych, w które przypada inna prefacja świąteczna lub okresowa.
Najświętszej Trójcy wieczną cześć,
Pragniemy z serc gorących nieść,
Strzec wiary ślubujemy,
W niej żyć, umierać chcemy.
źródła: liturgia.pl, brewiarz.pl
ACh