procesjaUroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej popularnie zwana Bożym Ciałem to jedno z najważniejszych świąt naszej wiary. Tego dnia oddajemy szczególną cześć Chrystusowi obecnemu w Najświętszym Sakramencie. Dla wierzących, obchód święta to wielka manifestacja i publiczne świadectwo wiary. Ulicami miast kroczą procesje z Najświętszym Sakramentem, aby Jezus, tak jak jest to śpiewane w pieśni eucharystycznej, "Zagrody nasze widzieć przychodził".

Pamiątkę ustanowienia Najświętszego Sakramentu Kościół obchodzi w Wielki Czwartek. Jednak przez to, że Chrystus rozpoczyna swą Mękę, trudno skupić się całkowicie na Eucharystii i dziękczynieniu za ten wielki dar. Z tego też powodu, kościół ustanowił obchód uroczystości Bożego Ciała, przypadający 60 dni po Wielkanocy. Bezpośrednią przyczyną ustanowienia uroczystości były objawienia bł. Julianny z Cornillon. Od 1209 roku miała wizję jasnej tarczy z widoczną ciemną plamą, interpretowaną jako brak wśród świąt kościelnych Święta poświęconego Eucharystii. Pod wpływem tych wizji bp Robert ustanowił w 1246 roku święto Bożego Ciała dla swojej diecezji - Liege. Papież Urban IV w 1264 roku istanowił Boże Ciało Świętem obowiązującym w całym Kościele, a papież Bonifacy IX w 1391 polecił wprowadzić to święto tam, gdzie nie było jeszcze obchodzone. W Polsce obchód Bożego Ciała odbył się po raz pierwszy w 1320 roku, w diecezji krakowskiej.

Teksty litorgiczne Mszy Świętej i Oficjum tego święta opracował św. Tomasz z Akwinu. Wielki doktor Kościoła uczynił to po mistrzowsku. Teksty te są w użyciu po dziś dzień. Najbardziej znany jest hymn Pange lingua (Sław, języku...), a zwłaszcza jego dwie ostatnie zwrotki (Przed tak wielkim Sakramentem). Również śpiew "O zbawcza Hostio" to dzieło Akwinaty. Warto też wspomnieć o jeszcze jednym jego dziele - to średniowieczna sekwencja "Lauda Sion Salvatorem" (Chwal, Sujonie, Zbawiciela). W formie nadzywczajnej rytu rzymskiego jest ona obowiązkowa i śpiewana także w czasie oktawy święta. W formie zwyczajnej, jest nieobowiązkowa i przeznaczona tylko na samą Uroczystość.

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej kojarzymy przede wszystkim z procesjami. Pierwsza wzmianka o procesji w to święto pochodzi z Kolonii z roku 1277. W Polsce spotkamy się z procesjami już w XIV wieku w Płocku i we Wrocławiu. W XVI wieku wprowadzono zwyczaj śpiewania Ewangelii przy czterech, przygotowanych specjalnie na Boże Ciało ołtarzach. Istnieje on do dnia dzisiejszego. Dawnym zwyczajem ludzie przynoszą wianki z ziół do kościołów, by w dni oktawy zostały poświęcone i chroniły od choroby. Również gałązki, którymi przystrojone są ołtarze, lud zabiera do domów po zakończeniu procesji.

Obecnie obchodzimy uroczystość, której nazwa mówi o Ciele i Krwi Chrystusa. Nie zawsze tak było. Przed reformą istniały bowiem dwa obchody: Święto Najświętszego Ciała Chrystusa, obchodzone w czwartek po Niedzieli Trójcy Świętej, oraz Święto Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa, które obchodzono na początku lipca. Reforma liturgiczna Pawła VI z roku 1969 połączyła oba święta. Eucharystia to bowiem Najświętsze Ciało i Krew Pana Jezusa.

źródła: brewiarz.pl, wikipedia.org, milosiedzie-boze.pl

ACh

Duszpasterstwo
Liturgicznej Służby Ołtarza
Diecezji Tarnowskiej
Bank Pekao SA w Tarnowie:
13 1240 1910 1111 0010 2349 9732